egen het eind van het jaar hebben we meestal de neiging om, net
als boekhouders, een beetje de persoonlijke balans op te maken van
het achterliggende jaar. Onbewust willen we waarschijnlijk toch
even weten wat we zelf hebben gerealiseerd, waar we niet zo
sterk in zijn geweest, hoe het met onze doelen staat, enz. Als
het over materiele zaken gaat is dat vrij eenvoudig te bekijken.
Maar als het over ons zélf gaat is dat iets lastiger. Objectief
naar jezelf kijken is tenslotte erg moeilijk en vereist veel
oefening. Het geweten meldt zich bij die pogingen ook direct en
levert soms de nodige kanttekeningen. Na rijp intern beraad
maken we dan uiteindelijk de (licht gekleurde) balans op, waar
we min of meer tevreden mee zijn. In ieder geval komen er
doorgaans wel nieuwe aandachtspunten uit voort, dingen die we
méér aandacht willen geven in het nieuwe jaar, 'goede
voornemens'. En net als het kalenderjaar, maken we dan zelf
eigenlijk ook telkens weer een nieuwe spirituele start. Met
nieuwe intenties, nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden om méér
te maken van ons leven! Het is toch al zo kort.
Al vele jaren horen we over beelden en afbeeldingen van heiligen
die in een bepaalde periode lijken te huilen. De ene keer zijn
het tranen van bloed, een andere keer tranen van water of olie.
En deze verschijnselen komen over de hele wereld voor: van China
tot Zuid-Amerika, van Australië tot Nederland, om maar eens een
paar uitersten te noemen. Maar de laatste decennia komt het zó
vaak voor dat het zelfs voor de meest nuchtere mensen 'teveel
toeval' is geworden. Vele wetenschappelijke onderzoeken zijn al
gedaan, meestal eindigend zonder eenduidige conclusies. Waarom
gebeurt dit..? Waarom herhaalt dit zich telkens weer..? Wat zegt
ons dit..? Dat zijn wel de belangrijkste vragen bij deze
fenomenen. Ook in de 'skyletters' hebben we wel eens iets op
mogen schrijven wat verwantschap heeft met deze
verschijnselen. Als we deze teksten lezen dan is snel duidelijk
waar deze tranen symbool voor staan: de zorgen om de koers die
onze samenleving vaart en de ingrijpende gevolgen die dat met
zich mee zal brengen. Misschien moeten we de huilende beelden
daarom wel als een 'noodkreet uit de sferen' opvatten.
|
|
Kerstgedachten..
Met alle hedendaagse beslommeringen dreigen we soms te vergeten
waar het kerstfeest ook al weer over ging. De verjaardag van
Jezus, dát vergeten we niet. Maar er is nog zoveel meer waar we
eigenlijk ook stil bij kunnen staan. Allemaal dingen die ook in
het leven van Jezus al betekenis hadden. Soms lijkt het alsof de
tijd heeft stilgestaan, vooral als je het wereldnieuws volgt.
Dan vraag je jezelf af of we nog wel bezig zijn met
'vooruitgang' en werken aan een betere wereld. De strijd is in
onze tijd heviger dan ooit. Er is kennelijk heel wat meer
tijd en energie gestopt in de vraag hoe je in één slag zoveel
mogelijk medemensen kunt vernietigen dan in de vraag hoe je er
zoveel mogelijk kunt redden. De 21e eeuw is gestart met geweld
en haat bovenaan het lijstje. En de reden hiervoor wordt meestal
óók als excuus gebruikt: 'het nastreven van vrijheid en
gelijkheid'. Aangenomen dat dát de ware reden is, waarom
lukt het dan al sinds mensenheugenis niet om dat hogere doel via
de weg van geweld en dwang te bereiken..? Het antwoord is
natuurlijk logisch en vanzelfsprekend.
Misschien is de tijd bijna aangebroken voor het inzicht om een
andere weg te zoeken voor onze idealen. Dat zou écht een 'nieuwe
tijd' betekenen. Dan zouden de begrippen zoals: vrijheid,
gelijkheid, mededogen, broederschap en naastenliefde
daadwerkelijk een nieuwe inhoud krijgen. En dan heeft de strijd
van nu tóch een functie gehad; de les dat werkelijke vrijheid
niet afgedwongen, maar alleen gegund kan worden. Waarschijnlijk
moet er nog veel water door de zee voor onze wereldleiders er
ook zo over denken. Zij hebben wellicht ook andere drijfveren
naast hun 'hogere idealen', die vaak ingenieus met
elkaar verweven zijn. Uiteindelijk ligt het dus aan de keuzes die wij
allen, dus ook u en ik, gaan maken wanneer een omslag op het
wereldtoneel ingezet kan worden. We zijn immers zelf ook medeverantwoordelijk voor de gebeurtenissen in de wereld. Laten we
daarom allen even stil staan bij onze hogere gedachten, ons
geweten raadplegen, en iets goeds doen voor elkaar en voor de
wereld. Dan dragen we écht bij aan vooruitgang én aan de kerstgedachte ! |