|
Rust zacht... |
|
Hoe vaak zeggen mensen dit niet na het horen van het overlijden van iemand in je
omgeving. Of het nu in de directe omgeving gebeurt, een onbekende of iemand uit
de publiciteit. Het schrikt je op. Pijn en verdriet voor de nabestaanden.
Ongeloof en verbijstering voor de anderen. En als er dan geen natuurlijke
oorzaak voor het overlijden blijkt te zijn dan wordt het nog moeilijker om zo'n
gebeurtenis een plaats te geven. |
|
Een leven, zo kostbaar, door het Hogere gegeven.
De eigen wil van de mens om terug te gaan.
Maar het tijdstip van leven...
Alleen het Hogere wist of het de juiste tijd was.
Een mens op weg naar huis,
voetstappen naar het Licht.
Te vroeg?
Te pijnlijk voor allen die achter bleven.
Een kaars die al zo vroeg is uitgegaan had nog zo kunnen stralen
in het aardse bestaan.
Rust zacht.
Deze tekst werd kort na het overlijden van Antonie Kamerling
doorgegeven. Het is moeilijk om geen relatie te leggen...
Andere teksten over dit onderwerp:
31.10.05 -
29.01.03 -
12.11.05 |
|
 |
|
|
 |
|
|
Actueel...
Nieuwe teksten worden doorlopend toegevoegd. In het onderstaande
overzicht vindt u links naar de nieuwste aanvullingen.
Suggesties..,
Opmerkingen..?
We zien ze graag via
het gastenboek,
of ons mailadres

Dank voor uw reactie. |
|
|
|
|
|