|
|
Opgetekend:
20 juli 2009..
Acceptatie, wat moeilijk..
Een glimlach op het gelaat,
een fijne dag is aangebroken. Een
tuin vol geurende struiken. Een vogel zingt zijn hoogste lied.
De deur op een kier, een stralende zon die staat te schijnen.
Dankbaarheid, van binnen uit, wringt zich naar buiten..
|
Volledige rust voor een ieder. Ook voor hen die zich niet vrij
kunnen bewegen. Neem de persoon in de rolstoel, of zij die
geestelijk zeer depressief zijn.
Gestrand in het leven, daar is de dag niet zo
gemakkelijk voor. Of het nu de geamputeerde voet is of de rug
die niet meer kan bewegen.
Geestelijke instorting, niet meer weten hoe verder te gaan.
Angst, verwardheid, alles grauw en dof zonder de uitgang te
kunnen zien.
En toch ook voor hen zingt die vogel, straalt die gouden zon.
Staat ook voor hen die deur op een kier. Ondanks zo'n zware les
of handicap is er altijd een sprankje geluk in de vorm van
acceptatie, de liefde van een ander mens of hulp uit onverwachte
bron.
Wat mooi zou het zijn aardse mens, als u ondanks deze moeilijke
weg uw hoofd naar het Licht zou willen keren. En de zonnestralen
die óók voor u zijn wil ontvangen. Wij sturen ze u in liefde..! |
|
|
|
