|
|
Opgetekend:
21 juli 2009..
Een zachte trilling,
de vleugeltjes stil in de lucht. Een ranke witte vlinder hangt
dicht boven de aardse mens.. |
'Ken je mij nog?
Weet je waar ik voor sta?
Had je verwacht dat ik er vandaag zou zijn?
Er zijn immers nog zo weinig vlinders.
Gisteren zag je een bruine vlinder. Het herinnerde je vast aan
je vader. Maar vandaag ben ik er, de witte vlinder, 3 jaar na de
sterfdag van je moeder.
Je moest het je wel herinneren. Het graf heet immers
'Butterfly'. En op de avond van het sterven zat er constant een
witte vlinder in de buurt. Nu was de witte vlinder er weer,
zachtjes op jouw arm terwijl je zat te lezen.
Zie mij als een symbool dat leven nooit een einde heeft. Dat er
van Gene Zijde wordt meegekeken en zeker wordt meegeleefd.
Witte vlinder met je zachte trilling. De tere vleugeltjes
uitgestrekt, maar o zo mooi in eenvoud.
Let op de vlinders. Ze zullen regelmatig bezoeken afleggen. Zie
het als een hand uit de sferen. Je bent immers nooit alleen..' |
|
|
|
