|
Opgetekend:
24 mei 2016
De leegte in een mens ontstaat heel
langzaam. Het dagelijkse ritueel wordt doorbroken. Dan treedt er
een gevoel op van een leegte die moeilijk op te vullen is.
Een mooi mens, balancerend op een koord, maar oh zo alleen.
Afstand scheppend van de buitenwereld. De normale routine is
immers verstoord... Help aub Vader, om de inhoud
van het leven terug te vinden. Weer plannen te maken, weer blij
te zijn als een kind. Vader, zou u het denkbeeldige blok
kunnen opheffen, zodat het hart van de mens weer kan zingen en
de eenheid weer terugkomt? Vele mensen zijn op deze
manier de weg kwijt. Liefde uit hun leven, het loslaten van een
geliefde. Laten wij allen bidden dat heel voorzichtig de
kontakten weer herstellen en de mens weer een thuis voelt. |
 |
|
|
|
|