|
Opgetekend:
1 april 2017
Uitlopende witte bloesem, een flauwe
zon boven de aarde... Kon de wereld altijd maar zo vredig
zijn. Mensen aan lange tafels, genietend van
heerlijk eten... Kon het altijd maar zo harmonieus zijn
Warme gezellige huizen, veel kaarsjes voor de sfeer...
Kon men altijd maar in zo’n warme sfeer vertoeven.
Maar ook mensen in oorlogsgebieden, verstoken van alle
veiligheid... Kon men deze mensen maar helpen.
Mensen in extreme droogtegebieden, zonder eten, zonder
water... Wát een lijdensweg voor velen. Wat een
grote verschillen in de wereld. Uitersten die moeilijk te
overbruggen zijn. Dat is dan waar je geboren bent en mee
moet rondkomen. Een witte bloesem, een witte
kaars, vol goede intenties. Voor al deze mensen die het
zwaar hebben. Mensheid, deel je rijkdom. Deel je gaven. Allen
op deze wereld verdienen voeding en liefde... |
|
|
|
|
|