|
Opgetekend: 14 november 2013
Deze woorden kwamen door naar
aanleiding van de tyfoon die op 8 november 2013
over de Filippijnen raasde en alles op haar pad volledig verwoestte.

De koude op hun botten snijdt hen door de ziel.
Zij schreeuwen
het uit van machteloosheid en zielenpijn over hetgeen ze hebben
verloren.
Het dierbaarste, familie, huis, veiligheid, alles werd
verzwolgen en verwoest. |
Een vreselijke chaos in dat gebied, daar waar
mensen al niets in hun bezit hadden.
Baby’s, ouderen, allen zo radeloos.
Zoveel mensen zijn direct overgegaan naar de Grote Vader. Hun
lichamen raken in staat van ontbinding en veroorzaken ziekten.
“Heb medelijden met ons Heer”, schreeuwen zij hun stille bede.
En de natuur is nog niet rustig en gedraagt zich als een
sluipmoordenaar om diegenen die er nog zijn opnieuw te
verwonden.
De westerse mens wordt hulp gevraagd.
Maar het allerbelangrijkste: Mensen stuur ‘licht’ om hun
situatie te versterken. Een ramp van zo’n omvang verdient hulp
en medeleven. De natuur en de aarde zijn grimmig.
Veel sterkte voor al deze slachtoffers die zo in de kern zijn
geraakt. |
|
|
|