Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Bewustwording
Overig

  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
  __Start__
  __2002__
  05.03.02
  11.04.02
  11.07.02
  17.09.02
  26.09.02
  06.10.02
  06.10.02 -2
  14.10.02
  14.10.02 -2
  17.10.02
  17.10.02 -2
  18.10.02
  18.10.02 -3
  19.10.02
  29.10.02 -2
  20.11.02
  06.12.02 -3
  28.12.02
   xx.xx.02
   
  __2003__
  __2004__
  __2005__
  __2006__
  __2007__
__2008__
  __2009__
  __2010__
  __2012__
  __2013__
  __2014__
  __2015__
  __2016__
  __2017__
  __2018__
  __2019__
  __2020__
  __2021__
  __2024__
 
Opgetekend: 28 december 2002...
 
Persoonlijk voorwoord:
Het kasteel, de binnenplaats, de muren, alles schoof ineen.  In een flits stond ik op de binnenplaats. Het werd een kleine vierkante ruimte, de enige uitgang was een deur. Toen ik die opende kwam ik in een gigantische waterbuis terecht. Kolkend water vanaf grote hoogte. Ik zag dat ik er halverwege in terecht kwam. Kopje onder, steeds even boven om adem te halen. Het hoofd steeds schurend langs de wanden. Een lange weg te gaan. Uiteindelijk op het einde van die buis een deur. Die als hij openklapte mij uitspuugde op een prachtig groen grasveld, waar ik in shocktoestand bleef liggen. Met een gouden zon er boven.
Dit was het beeld dat ik mocht zien voordat de bewustwordingsreis ging beginnen. Kunt u zich hier in vinden? De doorgegeven tekst hieronder geeft een prachtige indruk van deze aparte reis…


De knieën tegen het lichaam aan, het hoofd voorover gebogen. Als in een foetushouding schuift het lichaam door het water.

Het water, de emotie, tot aan de rand. Geen tijd om adem te halen. Het bonkt, het schuurt langs de wanden, en het kroos schuift geruisloos mee.

Angstige visioenen komen over de mens. Het hoofd tot bloedens toe verwond. De pijnen van het volledige loslaten en mee te laten drijven op de grote stroom.

Geen weg terug, geen ommekeer, weinig tijd om uit te rusten. De weg te gaan die voorbestemd was brengt de mens tot het uiterste van zijn kunnen.

Maar daar is ooit de deur, de uitgang uit deze nachtmerrieachtige reis. Het eindpunt wat men kan bereiken door al die heftige emoties te doorstaan.

Houdt vol oh mens, tot het laatste punt. Een gouden zon staat op u te wachten. Nooit zal men meer zulke zware beproevingen op deze manier hoeven te doorstaan.

Wat deren dan die angsten, een hoofd vol butsen en builen. Dan komt er eens een eindpunt en kan men alleen nog maar huilen.

Dan is men tot het uiterste gegaan, en overschreed men zijn kunnen. Dan durft men voor zijn principes te staan en kan niets de mens meer deren.

Leve de mens die dit af durft te maken, opstaand uit het vuile riool. Het leven volledig in de hand nemend en door durft te stappen.

Daar is moed voor nodig, uithoudingsvermogen werd gevraagd. De mens die dit integreerde in zijn leven, als een passend deel, die mens is waardig een deel van het grote geheel..


 
   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
   
 
 

Copyright © 2002-2024

www.skyletters.net
all rights reserved