|
Opgetekend: 19 juli 2003...
Een doornenkroon bedekte het
gelaat,
een bebloed, lieflijk gezicht.
Ogen vol trouw blikken de wijde wereld in. Hoe kan een mens zó
lijden..
Alles voor de gehele mensheid, de zonden van de wereld op de
pijnlijke schouders genomen. De spijkers die onverbiddelijk door de
goedgevormde handen werden geslagen.
Een ingehouden pijn, een golf van angst.
"Vader, mag de beker mij niet voorbijgaan..?"
"Waarom sterven voor de mensheid,
die tóch de draagwijdte er niet van ziet..?"
"En dat, mijn zoon, is nu juist het cruciale punt", dat waren de ingefluisterde woorden.
Door dit te aanvaarden, al is het maar voor één mens die dit naar
waarde weet te schatten.
Het voorbeeld van de onvoorwaardelijke overgave,
de zuivere liefde die daarmee wordt aangetipt,
zet de mensheid op de uiteindelijke lijn van het grootste wat ooit
heeft plaatsgevonden.
En Hij zal wederkeren, de vreugdetrom zal klinken.
Aldaar zal de mensheid voor dezelfde beproeving komen te staan.
Zal de materie overheersen,
of zal er door de eeuwen heen een zaadje zijn geplant..?
En zij die er naar staan te kijken, zullen in het allerdiepste van
hun wezen
in hun totale zielenwezen
met kracht aangetikt worden.
En allen die beseffen dat er méér is tussen hemel en aarde zullen
hun blik verheffen
en de totale waarheid tot zich nemen.
Een kentering zal volgen.
De mens die zich voedde met de alomvattende materie, verwelkomt de
hand des Heren
en allen zullen met stille eerbied de lessen volgen.
De 'familie van het licht' krijgt de bijzondere taak
om de uiteindelijke waarheid,
de omvattende liefde van Jezus de Zoon,
op aarde te verspreiden.
In woord, in beeld, klank, maar vooral daden die aangereikt worden
krijgt de mensheid een nieuwe kans om van de aarde een paradijs te
maken.
Bereid voor de weg van Hem,
die binnen geruime tijd in het leven zal verschijnen.
En uw dagen zullen totaal anders zijn.
Naar waarheid,
Uw Herder. |
|
|
|
|