Waar was je toen ik het moeilijk had?
Waarom liet je mij in de kou staan?

Waar was je om voor mij te zorgen?
toen het verdriet over mij heen kwam..

Waar was de kracht gebleven?
die ik altijd in mijn bestaan mocht voelen..

Of is dit nu het totale stuk,
wat ik als mens heb te leren?

Is het beter niet te zoeken,
waar jij naar toe bent gegaan?

Of kan ik de moeilijkheden zelf hanteren?
en liet je mij niet in de kou staan..

Wordt er dan toch voor mij gezorgd?
en is het verdriet wel te hanteren..

Vader ik weet dat die kracht er is,
dat ik op mijn eigen benen kan staan en leren.
Dat ik de vreugde mag voelen van mijn totale bestaan.
En als ik hulp nodig heb, dat er altijd iemand naast mij zal staan.
Dat ik iedere stap zet op eigen kracht.
Dat is leven wat geschonken wordt door de Grote Almacht.