Dikke tranen van eenzaamheid, een mens voor de gesloten deur.
Erachter, een kamer met verdriet.
De deur gaat open, de werkelijkheid openbaart zich.
Men kan niet meer wegkruipen, alles moet recht, de lijnen worden
uitgediept.
Van weglopen is geen sprake meer.
In de kamer wordt de waarheid getoond. Alles op één hoop, kort maar
heftig. Het dikke boek ligt open. Om verder te komen moet de inhoud
aan 't licht komen.
Vele levens vervallen in dezelfde stukken. Vele zielen misvormd en
teleurgesteld. Macht speelde toen geen rol, alleen de ogen werden
gesloten. Het eeuwige afwenden van de waarheid wordt nu aan de mens
getoond.
De pijn is voelbaar, maar dit is niet te vermijden. De waarheid
wordt getoond, de complete waarheid, achter de witte deuren. De
enige manier om door te gaan.. |