De ziel zoekt, wetende dat er méér is op
de aarde.
Maar alles lijkt zo uitzichtloos. Pijn, verdriet,
moeilijke aardse zaken..
Maar mijn kind, de aarde is wél een leerschool.
Maar zo zwaar hoef je er toch niet aan te trekken. Er
zijn toch ook goede momenten..
Maar de ziel zoekt, en wringt zich door het aardse
bestaan. Allemaal zorgen, moeilijke beslissingen. En
straks gaan wij allen dood..
Maar mijn kind, zó zwaar is de aarde toch niet. Je kunt
er toch heel veel leren. Daar heb je zelf toch voor
gekozen..
Maar de ziel zoekt, en vindt het allemaal zo zwaar. En
als alles wat minder zwaar wordt, dan is het leven
praktisch ten einde..
Maar mijn kind, daar gaat het juist om. Na al die zware
lessen mag men straks weer wederkeren naar gene zijde..
De ziel zoekt, hij wil niet van deze aarde weg, hoe
zwaar de lessen ook zijn. Het lijkt zo'n onherroepelijk
einde..
Maar mijn kind, Ik de Vader kom je halen en in liefde
mag je opgenomen worden naar gene zijde, waar je allen
weer terug ziet..
De ziel zoekt nog steeds!
Maar mijn kind, je krijgt rust. Eens zul je 't
begrijpen, daar waar hemel en aarde samenvloeien.. |
|
