|
|
Opgetekend: 11
januari 2006..
|
Het ontpoppen van de vlinder.
De zijkant vertoont een klein scheurtje. De pop ligt al erg lang
te wachten, stevig ingebakerd. Bang om te bewegen en het proces
in beweging te zetten.
Geestelijk vleugellam..
Weggestopt in een cocon, wetend dat hij eens zal scheuren. En de
wijde wereld wacht.
Veilig weggeborgen, geen last van slagen; men kan er rustig
tegenaan stoten. Weggedoken, diep in de cocon, niet vermoedend
hoeveel schoonheid men zal gaan schenken.
En dan, eensklaps komt er een scheur in de pop. Kleverig komt 't
lijfje naar buiten..
Trillende vleugeltjes, een prachtig kleurenspel. Los van de
grond, een prachtige trillende vlinder.
Al die jaren weggeborgen, niet voor de dag durven en kunnen
komen. Nu heel kwetsbaar, maar stralend. Alleen in het luchtruim.
Wie had kunnen denken dat uit deze kleverige pop zo'n
onnoemelijke schoonheid zou loskomen, getooid in de prachtigste
kleuren.
Ieder mens is in de rol van de vlinder weggestopt, nog niet
klaar om alles te aanschouwen. Maar dan vliegt men uit. Trillend
maar op eigen benen kijkt men de wereld rond.
Wordt steeds sterker, vlinder en mensenkind!
Voel u vrij in uw eigen energie. Zo zal de wereld rondom u heen
een prachtig paradijs kunnen worden.. |
 |
|
|
