|
|
Opgetekend: 12
januari 2006..
| |
De ziel is als een open boek!
Op de planken van de boekenkast ligt een oud beduimeld boek. De
hoekjes van de bladzijden omgevouwen, een verhaal van eeuwen
geleden.
|
 Een
indringende passage uit dit boek probeert in het nu steeds de
aandacht te trekken. Een leven, zéér oud, vol macht en misbruik
heeft vele littekens op de ziel achtergelaten, wat in het 'nu'
steeds meer betekenis krijgt. Vele onleesbare bladzijden, dik
onder het stof. Belangrijke en minder belangrijke episodes
treden in het voetlicht. De oude boekenkast met vele geheimen.
Vele levens de revue passerend, gebundeld tot een totaal
inzicht. |
| |
En de mens leest en piekert en probeert de puzzelstukken aan
elkaar te leggen. De ziel kijkt toe, wel zwaar, maar gelukkig
passen de stukken in elkaar. Klaar voor de volgende episode.
Verscheurde bladzijden en soms zeer beduimeld. Maar de waarheid
van eeuwen, levens lang, komt boven. De kunst is om het in het
'nu' in te passen.
De boekenkast buigt door. Vele bladzijden liggen nog te wachten.
Maar stukje voor stukje komt men achter de gehele waarheid. Vele
boeken, vele levens. Vele planken, vele tegenstellingen. Een
duidelijk verhaal, een zeer gelukkige ziel..
Petrus. |
|
|
