|
Opgetekend: 4
maart 2006..
De hutkoffer vol met verborgen
geheimen.. Opgeborgen oude herinneringen. Vergeeld, verkreukt
van het lange liggen. Een verassing bij het openmaken.. |
|
Fijne, tere stoffen in zacht fluweel verpakt.
Eeuwen heeft 't
daar liggen wachten. De ivoren kleur is zó mooi gebleven, alsof
het gisteren nog is gedragen. En uit de hutkoffer komt een
ragfijne tere bruidsjapon tevoorschijn. Het lijfje gesierd met
honderden prachtige steentjes. De knoopjes op de rug, symbool
voor alle levens.
Tijd om de hutkoffer verder te onderzoeken..
De bruidsjapon wordt teder neergelegd. Gelucht, weg met de geur
van mottenballen. En de jurk is zo gaaf, zo onbevlekt..
Nu is het tijd om de jurk in gebruik te nemen. Hij zit perfect,
alsof hij net gemaakt is. De linten fladderen er achteraan. Een
jurk om in te dansen; de dans der dansen. En in die tere jurk
komen alle prachtige herinneringen boven.
Eeuwen heeft hij klaar gelegen. Nu is het tijd voor feesten en
plechtigheden. Hij is lang genoeg bewaard.
En onder de bodem van de hutkoffer ligt een vergeeld boeket
bloemen. Als je goed kijkt zie je witte, roze en rode rozen, bij
elkaar gebonden tot een hart. Dat ligt al eeuwen te wachten op
een verbintenis. Het mannelijke en vrouwelijke deel in harmonie,
zwierend over de dansvloer. Een beeld als een kostbaar sprookje.
De jurk ruist over de vloer, alles in perfecte harmonie. Een
verbintenis als de zon en de maan. En de hele balzaal straalt.
De hutkoffer heeft eeuwen het geheim bewaard. Niemand kon weten
dat het zo'n pracht had verborgen. De bijpassende attributen
liggen allen klaar. En in zuiverheid kan het feest beginnen.. |
|
|