|
Opgetekend: 10
april 2014
Men beseft niet hoe kostbaar het leven is als
het leven gewoon wordt geleefd.
Men wordt pas opgeschrikt als situaties wijzigen. Als alles niet
meer zo normaal blijkt te zijn. Als men voor ziektes komt te
staan of familieleden verliest aan de dood. Als mensen ineens
niet meer in je leven zijn. Kortom, als alle patronen anders
lopen. Dan ziet men het oneindige en hoe ver men nog afstaat van
het grote geheel.
Ach en wee helpen niet als het opgetekend staat in het grote
boek. Wel kan men bewuster leven. Invoelen waarin de wereld
vertoeft. Vertrouwen dat er altijd hulp is, al merkt men dat
niet altijd gelijk.
Samen een veilige wereld creëren waarin haat en nijd geen rol
meer spelen.
Dan verdwijnen de schimmen, de duistere gebieden, en lopen wij
allen in het volle licht. Help elkaar dan zoveel mogelijk, alsof
wij allen broers en zusjes zijn... |
|
|
|