|
Opgetekend:
29 december 2016
De mensheid schreeuwt om een stuk
erkenning. Aan de ene kant oorlog, en verder uiteenlopende
geschillen. Van een eenheid is geen sprake. De
mensen zijn onrustig en proberen te vergaren. De angst om alles
kwijt te raken komt steeds meer op de voorgrond. Men is immers
pas iemand als je materieel vooraan staat. Heb je minder, dan
heb je afgedaan. Dan loop je niet in de pas, volgens aardse
normen. Op vriendelijkheid en uitstraling wordt niet gelet.
Daar wordt immers niet op geselecteerd. Vakanties, dure reizen,
nieuwe auto’s, daar wordt men op beoordeeld. Maar 't innerlijke
ontbreekt. Men vergeet dat men het laatste stuk
van het leven alleen moet doen. Dan helpen geen klinkende
munten, maar het binnenste van de mens toont zijn karakter. Dat
komt zichtbaar open te liggen. Dáár wordt op afgerekend.
Lieve mens, nu het nog kan, zorg dat uw liefdevolle innerlijk
altijd no.1 blijft. Dat men een ander persoon altijd als een
broeder blijft zien. Dan heeft u de zin van het leven begrepen.
Alle klinkende munten brengen u niet thuis... |
|
|
|
|
|