Daar lag ze dan, al geruime tijd.
Eerst
voelde ze als een vrouw, maar op het einde van haar leven als
een man. De kracht die ze uitstraalde deed haar aan een
mannelijk stuk denken, maar de zachte manier van leven was super
vrouwelijk.
Het was alles niet belangrijk.
Het
ging over een mens, gestorven als een eenheid. Geschapen naar
God's evenbeeld, zonder beperkingen.
Het lichaam
hield op maar de geest was zo helder. Die wilde nog zoveel
nieuwe uitdagingen: Licht brengen op de wereld, een voorbeeld,
een baken zijn.
Twee delen, mannelijk, vrouwelijk,
Ying en Yang. Een geestelijke eenheid, feilloos in elkaar over
gegaan. Mannelijk, vrouwelijk, het één versterkt het ander.
Zoals de Grote Vader het had bedoeld... |
 |
