|
|
Opgetekend: 10 juli 2005..
Hoge bergen, diepe ravijnen. Een ijzingwekkende
diepte. Vele wegen afgelegd maar de zwaarste tocht op het laatst.
Bergschoenen versleten, de koude trekt op. Een enkele sterveling op
't pad, wat praktisch verlaten is. Vele schimmen glijden mee op de
tocht der tochten. Vastberadenheid wordt gevraagd om de laatste
paden te betreden.
De moeheid is ingetreden, de angst om het eindpunt niet te halen.
Maar aan de andere kant de stuwende kracht om het eindpunt te
bereiken.
De man, de vrouw, ieder op een berg. Regelmatig in elkaars
gezelschap maar dan weer gescheiden op weg, om zelfstandig door te
gaan.
De witte gestalte kijkt toe. Nog even en de wegen lopen samen, waar
de delen voorgoed samengevoegd worden en de tocht wordt beëindigd.
Hou vol, het is nu in zicht. De laatste ravijnen zijn bereikt. De
top is daar waar uw nieuwe wederhelft wacht. |
|
 |
|
|
