|
|
Opgetekend 3 februari 2003...
Boodschap van een
begeleider..
Opgetogen en zeer verheugd,
een blij kind wat staat te trappelen.
Een kind wat zoek geraakt was in de tijd..
Een tijd van kwellingen en geestelijk misbruik.
Een tijd van verloren levensvreugde.
Jaren zo grauw, met een sluier bedekt.
Voorzichtig is de sjaal er af gegleden,
een tipje wordt opgelicht.
De lichamelijke pijn is bijna niet meer te tillen.
Een blik, een herkenning, een bang kind,
wegkruipend voor wat haar is aangedaan,
staat nu op de drempel van ontwaken.
De kaken opeengeklemd, de vuisten gebald.
De pijn als een golf over haar heen,
met daar doorheen sluimerend de herkenning.
De woorden fluisterend in haar hoofd.
“Ik heb dit niet gewild, ik ben ook maar een mens”.
“Waarom mocht ik geen kind zijn?”
“Waarom heeft een ander bezit genomen,
van dat wat ik zelf wilde geven?”
“Waarom duurde die kwelling zolang?”
“Waarom hielp niemand mij,
toen ik zo weerloos was?”
“Of wilden ze mij niet horen?”
“Wie o wie beslist daarover,
dat het ene mens een ander mag bezitten,
macht mag uitoefenen?”
Wie hoorde dat huilende kind?
Wie zag wat er passeerde?
Of was dat hetgeen wat zij alleen moest dragen?
De sluier glijdt steeds verder af.
Beeld na beeld komt boven, een nachtmerrie van lange tijd.
Dan, alsof er een lichtflits doorheen gaat
komen de achterliggende gedachten, over een leven met vele lessen.
Jij vroeg om die lessen mijn kind.
Jouw begeleider had hier veel moeite mee.
Hij wilde je zo graag beschermen.
Maar door dit te laten gebeuren
opende het voor jou vele aspecten.
En nu, na lange tijd, een duidelijk beeld van misbruik.
De teleurstelling dat er niemand was om te helpen
heeft jou gevormd tot een volwaardige persoonlijkheid,
die in staat is anderen te gaan helen.
Ga vliegen mijn kind.
Sluit je ogen en geef je aan mij over en de droom van misbruik zal vervagen.
Laat mij jou meenemen en laten zien
dat je een lichaam hebt om voor te zorgen.
Zo rein en zo zuiver, dat hoef je niet te bedekken met schuld.
Leg je handen in de mijne
en ik zal voor je gaan zorgen.
En nieuwe gouden tijden zullen aanbreken
voor het kind dat je binnenkort weer zult ontdekken.
Dat staat te trappelen van vreugde in het 'nu'!
In liefde, je begeleider. |
|
|
