|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Opgetekend:
8 juli 2009.. Voorwoord Op een zondag liep ik op een landgoed, uitgenodigd door vrienden. Na een heerlijke lunch gingen wij nog het bijbehorende koetshuis bezoeken. Binnen gekomen kreeg ik een trillerig gevoel over me heen. En bij de uitgang, bij de grote deuren, voelde ik dat daar iemand aanwezig was, alsof ik ergens tegen aan liep. Al mijn energie liep weg en ik werd erg wit. Gauw maar naar buiten, naar het grasveld. Al snel knapte ik op en voelde dat daar een man aanwezig was die om het leven was gekomen. Later ging ik er eens voor zitten. Al snel kwam in mijn hoofd: 'denk aan de muziek van de nieuwe cd van Eros Ramazotti. Denk aan vleugels, die iemand optrekken. Bij het beluisteren van die muziek kwam er een beeld van de man die daar al eeuwen rondhing. Hij was volledig in de aardse wereld blijven hangen. Met alle liefde heb ik gevraagd of hij mocht worden opgetild door vleugels. Later werd de volgende tekst doorgegeven..
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|