|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Een introductie uit de
sferen voor het Skyletters.net web, opgetekend op 12 december 2002... Wat is de werkelijke zin van het leven?  Ieder mens, van klein naar groot, probeert naar zijn beste kunnen alles in het leven te ervaren. Vanuit de opvoeding, de school, het dagelijks circuit van werken, alles vormt de mens. Het is als een grote leerschool, waar je diverse mensen ontmoet en veel ervaringen opdoet. Het leven bestaat meestal uit diverse facetten. Men kan blij, opgeruimd zijn, humor hebben. En soms zit het ook wel eens een beetje tegen. Dan vlot het niet zo, heeft men geldproblemen, relatieproblemen, ziekte of zelfs traumatische ervaringen. Soms lijkt het wel alsof de een overal onderuit komt, terwijl de ander zo veel mee moet maken. Dat brengt je tot gedachten. Waarom, waar is dit goed voor? Dat is nu de kern van het totale leven. Niet alles is zomaar, men gaat dan nadenken en komt tot vragen betreffende de kern van het bestaan. Waarom gebeuren dingen, net nu alles zo goed op de rit zat. En waarom overkomt mij dat nu? Dan komen wij terecht bij de meest voor de hand liggende levensvragen.. Waar komen wij vandaan? Je zou zeggen dat iets of iemand ons heeft geschapen. En als een deel zijn wij de wereld ingegaan. Wat is dit nu precies, leven? Hier kun je tegenaan kijken als een proces, een weg die wij aflopen, met alle facetten. Leuke en minder leuke dingen. Zie het als een school met vele klassen. En steeds proberen wij een klas hoger te komen. Is er meer tussen hemel en aarde? Als gezond denkend mens zou je dat wel denken. Hoe vaak hoor je niet om je heen dat er bijzondere gebeurtenissen plaatsvinden. Zelfs de echte nuchtere mens beseft soms dat er een begin en een einde moet zijn. En dat niet alles zo maar is. Sommige mensen beweren dat er meerdere levens bestaan. Is dat wel zo? En zo ja was ik toen een mens of b.v. een berggeit? Vele vragen in die richting wijzen naar een voortbestaan, een eerder leven. Maar hoe dan, en wie was ik dan in die tijd? Zie het als een soort rad, steeds een ander stukje op de ladder. Steeds een nieuwe fase. En was ik man of vrouw? Men beweert dat dat nog al eens verschilde. Ja je zult het kunnen voorstellen als een oude jas. En in ieder leven een nieuwe, soms man , soms vrouw. Maar als dat zo zou zijn: Zou je dan nog weten wat dat "vorige" leven inhield? Nee, het lijkt logischer dat de mens zonder herinneringen komt. Maar wel om te leren, een mooie manier om oude stukken om te zetten. Dat noemen ze nu karma, oude fouten herstellen. Maar kom je dan ook mensen tegen die je al eerder gekend hebt? Ja, en dat is nu het mooie van dit alles. Dan kun je alle scheefgetrokken stukken weer rechtzetten. Soms herinnert een mens zich spontaan iets, of herkent mensen, net alsof hij ze al heel lang kent. Maar waarom hebben sommige mensen meer problemen? Tobben ze met ernstige ziekten, is dat toeval? Nee toeval bestaat niet, dat komt je toegevallen. In ieder leven krijg je immers de kans situaties te keren, of af te maken. En ziekte of pijn zet de mens aan het denken. Onverwachte dingen zijn net richtingaanwijzers. Al die levens noemen ze ook wel: de kringloop der ziel. De ziel van de mens mag groeien, en in vele levens ontmoet je mensen waar je iets mee te verhapstukken hebt. Maar zul je zeggen: wat is dan doodgaan? Een zwart gat? Nee, als je gelooft dat er steeds een leven komt, dan kan alles nooit in een zwart gat vallen. Dan weet de mens dat doodgaan, wij noemen dat liever overgaan naar Gene Zijde, hetzelfde is als geboren worden, maar dan net omgekeerd. Bij geboorte komt de ziel in het lichaam op de aarde. En bij overgaan wordt je weer geboren aan Gene Zijde. Gene Zijde zul je zeggen. Wat is dat? Dat is de plaats waar alle overgegane zielen vertoeven. Daar waar je alle overgegane familie, vrienden weer tegenkomt. Als je het in Christelijke zin wilt horen, zou je kunnen zeggen: de ziel mag naar huis, naar God. Maar moet je daar dan altijd blijven? Nee hoor, dat is het mooie van dit al. De ziel kan zelf beslissen of hij terug wil naar de aarde. Wij noemen dit incarneren, terug naar de aarde. En zelfs de keuze mag worden gemaakt welke ouders hij of zij wil hebben. En waar je het beste terecht kan komen om iets te leren. En wie krijg je als broer, zus, of familie? Misschien heb je daar ook nog iets mee af te maken. En als je nu braaf leeft, mag je dan langer leven? Nee, dat zijn zaken, die zijn niet aan de mens. Bekijk het leven als gesponnen draden, een begin en een einde. Dat staat vast, dan gaat je oude jas, je lichaam, uit en je ziel is vrij. In liefde wordt hij of zij dan opgevangen. Vele mensen die al overgegaan zijn, noemen wij broeders in de sferen. Zij noemen zich ook wel begeleiders of gidsen. Soms ook engelen. Maar wat doen die dan voor de mens ? Zij proberen de mens te helpen, te sturen in moeilijke situaties. Heeft u nooit ineens gedachten in het hoofd, die lijken zo toevallig. Maar ze komen net van pas om je te helpen. Dat zijn nu deze vrienden uit de sferen. Een ding is zeker, alles wat gebeurt komt uit liefde. Als een mens heel veel levens heeft afgewerkt, verdwijnen er ook een heleboel verkeerde dingen. Wij noemen dat ballast. Al die stukjes die dan leeg zijn, vergelijk het maar als een koelkast, met pakketjes erin, die ontdooien, en drijven weg. Daarvoor komt nieuwe energie te voorschijn. De mens wordt dan schoon en licht. Met deze energie kun je beter functioneren. En bij sommige mensen kunnen dan deze begeleiders, waar wij over vertelden, hun boodschappen overbrengen. Soms noemt men hen een medium. Ik zou liever zeggen een doorgeefluik, of een kraantje. Is dat moeilijk om door te geven? Het vereist zuiverheid, concentratie en zeker een geestelijke groei. Bij ieder mens is wel iets latent aanwezig. Hoe vaak hoort men niet: ‘dat wist ik al’, Hé, daar zat ik net aan te denken. Ook dromen mensen vaak levenssituaties die later zich afspelen. De woorden die bij deze site horen, zijn niet zomaar doorgegeven woorden. Daar gaat jaren aan vooraf en moeten vorm krijgen. Het belangrijkste van dit al is immers zuiver doorgeven of anders beter niet. |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
