|
|
Opgetekend: 10 januari 2003...
Een symbolische dolk
dwars door de rug, een pijl met kracht er doorheen.
Een misstap waarbij men uitglijdt, iets wat men niet meer verwachtte.
Alles zo goed gepland, de zaken aardig op orde.
Maar men had kunnen verwachten dat geen enkel detail wordt overgeslagen.
De mens met al zijn haastige gedrag loopt vaak onwetend op zijn pad.
Met in het achterhoofd geen enkel vermoeden dat iets zijn leven zal kunnen verstoren.
Maar achter de denkbeeldige schermen worden plannen gesmeed.
Situaties die men in feite niet meer verwachtte, maar een wezenlijk onderdeel zijn van het bestaan.
Wat zou de mens immers kunnen leren, als men de gevolgen niet hoefde te dragen.
Dan zou het ego weelderig tieren en doorwerken in het dagelijks gedrag.
Wat men in de eeuwen heeft vergaard, komt men onverbiddelijk tegen.
En wie het hoofd niet heeft weten te buigen, heeft zijn les nog niet begrepen.
Wat men zaait zal men oogsten.
Maar voordat de aren rijpen,
zal men kruipend over de vloeren gaan,
zodat men het zal begrijpen.
De symbolische dolk dwars door de rug,
door de tegenstander uit vorige levens gekregen,
zorgt dat men snel en vlug,
respect krijgt voor het leven.
Dan wordt men klein, en leert te knielen,
als men het hoofd durft te buigen,
en nederig durft te zijn.
Dan komt het bevrijdende huilen,
en voelt men zich maar klein.
Dan kan men levens afsluiten,
en begint men een nieuw bestaan.
Dat is de wet van oorzaak en gevolg,
waar een ieder voor komt te staan. |
|
 |
|
|
