|
|
Opgetekend 20 maart 2003...
 |
Een les in 'geven'..
De spiegel staat voor de totale waarheid.
Een zelfbeeld voor een ieder openbaart zich.
De buitenkant, vaak een schril contrast
met wat in de binnenkant van een mens leeft.
Soms zo hulpvaardig, een baken voor velen.
Een ieder roemt de persoon om de verrichte daden.
Wegcijferen tot in de kleinste details, tot vele eer en glorie.
Maar ach de mens die daarbij iets belangrijks,
ja misschien wel het belangrijkste in het leven vergeet.
Hoe kan men immers zich in dienst stellen van anderen,
als men zijn eigen stuk laat liggen.
De tempel, die een ieder binnen in zich voelt,
moet immers eerst zelf opgebouwd worden.
Dan pas wordt men een zonnestraaltje, oh zo klein,
wat overloopt van zonneschijn.
Als men eerst de eigen tempel op gaat bouwen,
door onvoorwaardelijk van zichzelf te houden, dan pas kan men aan
anderen denken
en die onvoorwaardelijke hulp schenken. |
|
|
