Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Leven & dood
  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
   _-2002__
  __2004__
  __2005__
  02.06.05
  28.06.05
  14.07.05
  14.07.05 -2
  14.08.05
  04.09.05
  27.09.05
  27.09.05 -2
  31.10.05
  07.11.05
  17.11.05
  22.11.05
  28.11.05
  06.12.05
  13.12.05
  27.12.05
   
  __2006__
  __2007__
  __2008__
  __2009__
  __2010__
  __2011__
  __2012__
  __2013__
  __2014__
  __2015__
  __2016__
  __2017__
  __2018__
  __2019__
  __2020__
  __2021__
  __2022__
  __2023__
 
Opgetekend: 2 juni 2005..

 
Persoonlijk voorwoord..
Al vanaf de middag had ik een vreemd gevoel in mijn hoofd, alsof de bovenkant 'open stond'. 's Avonds werd dat erger en ik vermoedde dat ik hoofdpijn zou krijgen. Maar wat eerder gaan slapen dacht ik. Toen ik eenmaal lag zag ik naast mijn tv verschillende grijze schimmen. Die had ik eerder ook al in de huiskamer gezien. Heel voorzichtig probeerde ik contact te zoeken..

Vooraan stond een klein meisje, hoedje over haar gezicht met een strikje onder haar kin. Ik vroeg haar naam: "Charlotte" vertelde ze.. Daarachter stonden een man en een vrouw. Zij lieten hun gezichten niet zien, kappen voor het gelaat. In de hand van de man zag ik een munt, een oude Franse munt. Hij zei dat zijn naam "Guy" was. Zijn vrouw zei iets van "Dymfe"..

Ik voelde warmte achter mij en mijn begeleider zei duidelijk tegen me: "zwarte pest". Zij waren al eeuwen op weg en konden het licht niet vinden. Ik vroeg of ik mocht helpen en ja, ik mocht mijn handen uitstrekken en hardop vertelde ik hen over het licht, de tunnel naar huis en de liefde die op hen wacht aan gene zijde. Ineens kwam er boven deze drie een punt van licht en ik voelde dat ze opgetrokken werden. De schimmen verdwenen! Wie weet hoe lang deze zielen al aan het dwalen waren in de aardse sferen en tevergeefs tegen mensen aangeklopt hebben. Ik ben zeer dankbaar dat ik als mensenkind dan mag en kan helpen om verdwaalde zielen de weg naar hun 'huis' weer te laten vinden. Kort na deze gebeurtenis werd de volgende tekst als verduidelijking doorgegeven..




Vele lichtjaren al zoekende, tevergeefs klopte men tegen een ieder aan. Waarom wordt er niet geluisterd..?
Stil en lichtvoetig werd er doorgelopen. Vreemde mensen, vreemde omgeving, geen aanknopingspunt te vinden..
Is dat dan het beloofde licht..?
Maar waarom dan zo donker om ons heen..?

Nee, mijn kinderen, dit is nog steeds het aardse pad waar jullie eeuwen geleden over zijn gegaan. Een vreselijke ziekte heeft jullie geveld. En uiteindelijk de dood die daarop volgde. Maar het grote licht kwam steeds naar jullie toe.
Als getraumatiseerde mensen liepen jullie door. Wij hebben 'n medemens op jullie pad gezet die jullie met grote liefde heeft begeleid. De reis naar huis werd ingezet. Het licht, het grote licht wees de weg. Door de tunnel, naar de reikende armen van Hem die op jullie stond te wachten. Geen ziel gaat teloor. De weg naar gene zijde staat vast. De ene mens helpt de ander de uiteindelijke weg voor te bereiden..


 

   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
rouw rouwen rouwtekst rouwteksten rouwverwerking dood sterven overlijden overgaan over gaan overgang  
 
 

Copyright © 2002-2025

www.skyletters.net
all rights reserved