Haar hoofd opgeheven, wegzakkend in de pijn. Een glimlach om de
lippen.
Een licht in de ogen die naar boven waren gericht. Omhoog
kijkend naar het witte licht..
Daar lag ze dan, zó devoot.
Een lieve engel strijkt langs haar wang.
Zachtjes nam men haar mee, ze wachtte al zo lang.
Eindelijk geen zorgen en pijnen meer.
Alleen maar rust en liefde.
Met grote liefde kijkt men op haar neer.
Een weerzien zonder woorden,
in het huis van Onze Lieve Heer.
Eén ding is zeker: ooit zien wij elkander wéér.. |