|
|
Opgetekend: 25 juli 2014
Een teken van een van de passagiers
van de rampvlucht MH17, misschien doorgegeven door haar gids.
Verwarring over wat er gebeurd is lijkt nu nog te overheersen. Maar in
de liefdevolle sfeer die zij aan Gene Zijde ervaart zal dit niet erg
lang zo blijven.
Het laatste wat ik voelde was jouw aanwezigheid, een
beschermende arm om mij heen. En daarna dat grote witte licht
dat alles omvatte. Ik voelde mij licht, werd opgetrokken. Vage
witte schijnsels om mij heen, het drong niet tot mij door.
Waar was ik?
Waar was mijn vriend?
Is hij ook opgetrokken naar het licht?
Zijn dat engelen, gidsen?
Is dat wat ik wel eens in de boeken heb gelezen?
Ik voel geen pijn, maar waar ben ik nu?
Alleen die serene stilte en rust...
Er moet iets gebeurd zijn.
Noemen ze dit de dood?
Maar zover kan ik niet meer denken.
Ik voel dat ik moet uitrusten. De liefde is hier alom aanwezig.
Is dit nu waar ze het altijd over hadden? Een plaats na dit
leven? Misschien is mijn familie hier ook.
Dank dat ik geen angst heb gehad.
Het is hier echt zo vredig, ondanks dat ik mij ontzettend alleen
voel... |
 |
|
|
