|
Opgetekend: 2 juli 2015
Opnieuw een bericht over de vliegramp
met de MH17.
Na bijna een jaar van aardse tijd probeert men het proces over de
schuldvraag vorm te geven in een VN-tribunaal.
Tegelijkertijd proberen de slachtoffers die zijn omgekomen berusting te
vinden in de sferen. Lees wat zijn schrijven...
Ik zat in dat bewuste vliegtuig en ik vind het
niet zo belangrijk dat de daders worden berecht. Ook zij zullen
geen opzet hebben gehad om al die mensen uit de lucht te
schieten. Wat een last moet dat zijn, om met deze wetenschap te
moeten leven.
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk.
Blijkbaar was het onze tijd en onze plaats om weer terug te
gaan.
In oorlogstijd haal je zaken door elkaar.
Het is zeker niet goed te praten om vliegtuigen neer te halen.
Maar een passagiersvliegtuig? Wat deed die op dat moment in dat
luchtruim?
Dat was vast geen opzet.
Nu zijn wij allen uit het leven. Wij komen niet meer terug in
deze vorm. En nabestaanden hebben nog steeds verdriet. Maar denk
in liefde aan onze nagedachtenis en hoe wij waren vóór deze
vreselijke dag.
Heb er met de tijd en jaren vrede mee.
Onze tijd zat er op.
Levens komen en levens gaan.
Ook al is dat pijnlijk voor hen die achterbleven. Wij hebben het
nu goed. Onze kringloop is doorgegaan.
Liefdevolle gedachten aan allen op de aarde... |
|
|
|
|
|