|
Opgetekend: 6 augustus 2015
Mamma waar ben je...?
Ik was zo ziek en zocht jouw hand. Steeds hield je mij vast. Ik
zocht troost en ineens voelde ik je niet meer.
Het was al zo stil en eenzaam in het ziekenhuis. Ik lag alleen
op een kamer, zonder andere kindjes te zien. Zelfs mijn knuffel
mocht niet bij me. Ze waren zo bang voor besmetting, zei de
zuster.
Mamma ik vroeg jou: Word ik weer helemaal beter? Ja zei je tegen
mij. Daar hebben we alle hoop op gevestigd. En nu mamma voel ik
je niet meer. Ik zie alleen maar flarden van licht en ben in een
hele witte omgeving.
Gelukkig krijg ik nu geen prikken meer.
Maar ik mis jou zo mamma.
Ben ik nu niet meer op de aarde?
Leef ik nu niet meer?
Kan ik nooit meer met jou naar de dierentuin mamma?
Vertel het mij alstublieft.
Ben ik nu, zoals ze dat noemen, dood...?
Ik wil dat niet, ik wil leven. Ik wil met jou naar het zwembad
gaan.
Help mij mamma, alstublieft, want ik ben zo verdrietig en weet
het allemaal niet meer.
Ze zijn hier lief voor me.
Maar ik wil naar jou toe…
Mariëlle
|
|
|
|