|
Opgetekend: 5 november 2015
Voorwoord: Opnieuw een vliegtuiongeluk. Op 31 oktober 2015 stortte een
een Russich toestel boven Egypte neer.
De passagiers waren merendeels
vakantiegangers op weg naar huis. De reis ging naar een ander huis...
Vele jongeren en volwassenen getraumatiseerd.
Eensklaps weggeroepen uit het leven... Een blij
gevoel. Een vakantie in een ander land. Zo liepen ze in de
stralende zon, heerlijk onbezorgd. En toen stapten ze in
het vliegtuig, vol noodlot. De Grote vader, de Grote Energie
riep ze tot zich en hun weg liep anders. Een mens kan
zoveel bedenken en uitvoeren. Alleen de laatste levensdag kun je
niet ontlopen. Allen werden opgetrokken in het grote
Licht. Totaal onwetend en onbewust. Geen weerzien met het
thuisfront, die hartverscheurend stonden te huilen en ooit hopen
op een weerzien.
|
|
De weg van de mens is geplaveid en
soms met tranen. Omdat alles, maar dan ook alles, niet te
begrijpen is. Deze mensen worden door de Goddelijke
wereld opgevangen in liefde. Hun levensreis zit er op... |
|
|