Mijn beste,
Ik was al eerder bij jou, 's
nachts, als je lag te slapen.
Nu, die bewuste nacht zag je
mij.
Als een uitgemergelde gedaante, een scheve mond,
krijtwit, holle ogen. Een lijk, dacht je.
Je
stuurde mij weg.
"Ga a.u.b.", zei je tegen mij. Maar wat jou
bij is gebleven: Ik had een koord om mijn hals en je dacht hier
later over... Misschien is hij wel gewurgd. Maar nee, best mens,
ik kwam uit oude tijden en was ooit opgehangen.
Lieve ziel, ik zocht alleen maar naar het grote Licht. Jij
straalde licht uit, dus klampte ik mij daar aan vast.
Ik was
al zo’n lange tijde dolende.
A.u.b. ik zal je niet
meer laten schrikken. Maar haal mij toch uit deze donkere
omgeving. Laat mij opstijgen naar het land van de Vader, wie hij
ook is. Help mij, trek mij op. Breng mij naar het Licht. Dan mag
ik na al die eeuwen uitrusten...
Mijn naam is
Augustinus |
 |
