|
|
Opgetekend: 9 juli 2018
Steeds
kwam er een vraag in mij op over euthanasie in 'eigen regie': zonder arts
of begeleiding.
Mensen die gemakkelijk een middel bestellen om hun eigen dood te
arrangeren. Steeds meer mensen
willen dat uit voorzorg in huis hebben.
Vaak mensen die nog heel gezond zijn en goed functioneren.
Een middel
waarvan ze niet weten of het werkt en wat ze te wachten staat. Het
toverwoord is 'levensmoe'.
Ik vroeg in een meditatie aan Gene Zijde hoe men
daar tegen 'levensmoe' aankijkt.
Dit is het antwoord...
Vele mensen leven lange tijd een rustig
en evenwichtig bestaan waarin vele lessen zitten opgeslagen.
Dan ineens, om verschillende redenen, is men moe van het leven.
Geen doorzettingsvermogen om er nog wat van te maken...
Een geboorte kan men niet plannen.
Kan men wel het einde van
het leven plannen?
Wanneer spreekt men dan van een voltooid
leven?
En wie kan dat overzien en daarover beslissen?
Is men niet meer zo goed ter been of bang voor dementie, is dan
voor de mens het leven af?
De zieke mens en terminale mens
daarbuiten gelaten. Die mogen gerust vragen om opgenomen te
worden in het Grote Licht.
Maar de mens waarbij het leven
niet geheel geleefd is en gemakkelijk naar een dodelijke dosis
grijpt. Dan moet men zich echt nog eens beraden of het leven zo
zou moeten eindigen...
Voor alles staat een tijd.
Weet men dan zeker dan de tijd al is gekomen?
Of speelt
de vrije wil en egoïsme op...
God heeft de mens
geschapen en bezield en neemt de mens terug naar zijn huis op
Zijn tijd... |
 |
|
|
