|
|
Opgetekend: 24 maart 2019
Ik moet je even iets vertellen...
Toch wel heel verdrietig ben ik gestorven. Het laatste stukje
was wel erg zwaar. Afscheid nemen van velen deed pijn. Nooit
meer mijn kleinkinderen zien opgroeien... En mijn kinderen, die
zo fijn in het leven stonden, ik was er zo trots op.
Maar mijn tijd zat er op, het was goed.
Ook aan Gene Zijde,
waar ik goed ben aangekomen, wachtte mij een mooie hereniging.
De persoon die mij zo dierbaar was, ik miste hem zo erg. In
liefde stond hij op mij te wachten.
Wat is het hier
vredig. Ik had niet kunnen bevroeden dat de mens zo mooi door
mag leven. Ik ben nu een onderdeel van de kringloop der ziel.
Hoe vaak heb ik het mensen niet horen vertellen, en mocht ik
zelf mensen helpen.
In liefde kijk ik nu naar de
aarde en mis ook mijn vrienden. Zij maakten mijn leven kostbaar.
Het is nu goed, ik heb het aanvaard. Ooit komt een weerzien met
allen die in mijn aardse leven belangrijk waren.
In
liefde |
 |
|
|
