|
Opgetekend: 7 december 2019
Ik zat aan mijn bureau in mijn werkkamer
en kreeg een vreselijk ongemakkelijk gevoel. Alsof mijn hoofd
niet meer mee deed. Net nu ik het zo druk had. Ik moest
nog zóveel verzorgen... |
Wat moest ik doen? Hulp vragen... Een
dokter bellen... Ik deed helemaal niets. Toen ik
de badkamer in liep begon alles te wiebelen. Totdat ik viel...
Een harde smak op de tegels. Zelfs om hulp roepen ging niet
meer. Daar lag ik dan, bewusteloos en een scheef
gezicht. Zelf zou ik gedacht hebben: dat komt wel goed. Maar dit
kwam niet meer goed, althans niet in het dagelijkse leven.
Mijn geest kwam los van mijn lichaam. Ik werd opgetild en
ervaarde een stralend licht. Mijn leven was niet meer.
Nu ik dit vertel weet ik: dit is overgaan. Ik ben nu in een
andere dimensie. Wel in liefde hoor, het is hier zo vredig. Maar
ik kan nog steeds niet begrijpen dat mijn leven zo ophield.
Zóveel plannen en dan niets meer... Is er dan toch
een voort leven na de aarde? Ja, dat bewijs heb ik gekregen!
Eveline |
|
|
|