|
|
Opgetekend: 28 januari 2021
Mijn leven werd zo uitzichtloos...
Vaak dacht ik 'kwam daar maar een einde aan'... Maar om nu een
kussen op mijn hoofd te drukken en te stikken, dat was niet zo’n
goed idee.
Toen kwam de dag, ik ademde zo slecht.
En heel langzaam werd ik opgetrokken in het Witte Licht. Dank
aan diegene die mij optok naar die andere dimensie. Ik heb weer
lucht, en zonder pijn. Nooit had ik kunnen denken hoe vrij ik nu
ben.
Het verlaten van de aarde was moeilijk.
Ik
wilde mijn kinderen niet loslaten.
Maar zoals ik erbij zat,
gevangen in een zuurstoftank... Zelfstandig kon ik niet ademen.
Dat was geen leven.
Ja ik was jaren geleden op
vakantie in een heel ver en mooi land en liep daar een ernstige
bacterie op. Nooit had ik kunnen bevroeden dat mijn leven kort
hierna zo zou aflopen.
Dank dat ik weer vrij ben.
En ik voel mij rustig aan Gene Zijde. Ieder mens die hier
terecht komt hoeft niet bang te zijn.
Het is de weg van Het
Hogere, een goede weg... |
|
|
|
