|
Opgetekend: 28 maart 2021
|
Als een kleurige ballon zweefde ik naar
het Grote Licht. Na al die jaren vreselijke pijn mocht ik deze jas
afleggen. Oh, ik was wel bang, wist niet wat er ging
komen. Ik hing nog aardig aan het leven. Dat ik eigenlijk niet
durfde los te laten. Maar iedere dag was een beproeving. Ze
waren helemaal klaar met mij. Geen chemo of bestraling kon nog
helpen. En altijd die doordringende pijn... Dank dat
ik nu mag stoppen. Deze ziekte, daarvan kun je niet winnen.
Alle behandelingen waren tijdelijk uitstel. Dus ik moest er in
berusten dat ik nooit, maar dan ook nooit meer beter zou worden.
Nu ben ik vrij. Geen zware pijnlijke onderzoeken meer. Nu mag
ik lichtvoetig mijn weg vervolgen, als ziel en geest.
Ja mensen, er is een voortbestaan. iK ben er echt terechtgekomen.
Twijfel niet, geef u gewoon maar over. Er is altijd Licht aan
de horizon. Mijn naam is Els |
|
|