|
|
Opgetekend:
9 september 2006..
Ter herinnering aan 11/9/2001
Duizenden in één klap weggevaagd,
Torens vol met wanklank van verdriet,
In één klap vernietigd.
De zielen van velen in één tel weg..
Geen reden tot verontrusting, de mens ging gewoon aan het werk.
De dagelijkse gang, het gesprek met collega's. En toen.., die
onnoemelijke klap.
Engelenscharen hingen er boven en haalden de gekwetste zielen
op. Velen bleven er achter met diepe wanhoop in de ogen.
Waarom...?, waarom dáár...?, is de klank uit vele kelen. Waarom
moest nét hij of zij op dat moment aanwezig zijn..
En allen die hulp boden en niet meer terug kwamen hebben hun
goddelijk kruis gedragen en hun leven er voor gegeven. En zij
die mochten overleven, met heftige brandwonden getekend, hebben
vaak in liefde gevraagd om opgenomen te worden door het licht.
Een ramp, veroorzaakt door haat.
Gevolgen, met gevolgen..
Laat de mensheid afkoelen om niet weer zo'n ramp te hoeven
beleven. Laat de geloven zich verbinden, voor altijd één willen
zijn. De regeringsleiders moeten zich vermannen om niet langer
met haat hun gram te willen behalen.
Vele onschuldigen, laat ze in vrede rusten.
Laat de mensheid milder worden, haat is géén optie. Laten er
geen verdere slachtoffers vallen..
† In memoriam |
|
|
