|
Opgetekend: 26.10.2012
Mirre
Een meisje,
pas aangekomen in het Grote Licht.
Afschuw op haar gezichtje.
Haar naam was Mirre.
De pijn die ze voelde was onverdraaglijk.
Het aanschouwen van de executie van haar ouders. Zij, die haar
zo lief hadden.
De onmenselijke pijn, het schreeuwen, en toen niets meer.
Mamma ik was zo bang!
Waarom, waarom die haat?
Waarom wordt mijn land zo verwoest en afgebroken?
En toen ze haar naderden voelde ze een enorme kracht om zich
heen. Haar ogen voelden afgedekt als in een trance. Zij voelde
haar vernedering en lichamelijke pijnen niet meer. Alleen maar
de kracht van het Allerhoogste. Zij ervaart de aanraking van een
engel, die haar in liefde meenam naar het Grote Licht. Heel
licht en gevoelloos voelde zij zich zweven. Weg van de wereld
die krankzinnig was geworden.
Mensen, bid allen voor deze personen, dat deze gruwelen mogen
draaien. Het meisje was niet meer te helpen. Haar smeekbede is:
"Een mens bestaat toch uit liefde. Geschapen om elkaars
broertjes en zusjes te zijn. Stop dan dit geweld, heb elkander
lief.
Dit kan toch nooit zo bedoeld zijn...?" |
|
|
|