Boeddha, het symbool voor de ontwikkelende mens..

 
 DHTML JavaScript Menu By Milonic ...berichten uit de sterren...
   

Planeet Aarde, het schoolplein van de ontwikkelende mens..

   
  Thema:
  Oorlog en
       Geweld

  Vorige pagina
 

Over dit thema

  Andere thema's
  Woordenlijst
  Rondleiding
   
  Kies een jaar
  en datum:
   
  _andere_
_oorlogen_
   
  _2e WO_
  04.05.05
  03.05.14
  18.04.15
  26.04.15
  27.04.15
  29.04.15
  04.05.16
  05.05.16
  13.04.17
  15.04.17
  19.04.17
  29.04.17
  04.05.18
  03.05.19
  04.05.19
  05.05.19
  18.10.19
  05.05.20
  21.02.21
  11.03.21
  01.05.21
  04.05.21
  21.06.21
  28.04.23
  09.05.23
   
   
   
   
   
   
   
 
Opgetekend: 21 februari 2021
 
Voorwoord:
Het is al weer bijna mei. De verschrikkelijke herinnering aan de oorlog.
Een gids vertelt een waargebeurd verhaal uit de tijden van het Duitse concentratiekamp.
Het verhaal van het meisje met het witte hemdjurkje:
Klei , teer, onbevangen en pas 8 jaar. Prachtige lange haren en grote vragende ogen.
Een gruwelijk leven waarop uiteindelijk de dood volgde.
Nu leeft zij weer in een nieuwe incarnatie. Doordrongen van pijn.
Men kan het haar niet uitleggen, ze moet het zelf verwerken.
Een gemartelde ziel om zo rond te lopen met flash-backs uit die trein, het ratelen van de wielen.
En het beeld van al die uitgemergelde mensen vol angst en pijn op haar netvlies.
Hier haar verhaal, opgetekend doro haar speciale begeleider, met hulp van het Hogere...


 
Daar liep ze dan, trappelend op het perron.
Geen ouders meer, die waren dagen geleden al opgehaald. En nu liep zij bij het station, waar een kale houten trein stond.
 
"Opschieten!", riepen ze, "Ga in de trein...!"
Als vee werden ze opgesloten, ze kreeg bijna geen lucht meer. Ze droeg een klein wit hemdjurkje en had het erg koud. "Wat is dit allemaal...?", herinnerde ze zich, "Wat gebeurt er...?"
 
De trein zette zich in beweging, ratelend. Vele mensen in paniek, ze snapten het niet. Maar wat opviel was de ster op hun jas. Stuk voor stuk Joodse mensen, hun laatste bezittingen met zich meenemend. Ook haar blauwe koffertje met haar beer stond naast haar.
 
De trein stopte na lange tijd.
De mensen waren door elkaar geschud.
Eruit, hoorde zij in het Duits: "Raus !!".
Vele rijen mensen stonden daar, verstijfd door angst. Het meisje ertussen. Ze sloot zich aan bij andere mensen. "Allemaal de koffers afgeven en doorlopen", schreeuwde men. Zovele mensen werden van elkaar gescheiden. Mannen, vrouwen, kinderen en zelfs baby’s werden bij de moeders weggerukt.
 
Allen kregen een washandje met een stukje zeep: Dan mogen jullie allen in de douche.
Helaas, wat ze niet konden vermoeden, uit die douche stroomde gas, een gaskraan. Niemand kwam daar levend uit. Het crematorium was er vlak achter.
Wat een angst, wat een zielenpijn...
 
Het meisje werd uit de rij gehaald.
"Jij mag met ons mee", vertelden ze en ze kwam bij een Duitse officier en zijn vrouw terecht.
"Kun je dansen?", vroegen zij, "Kun je ons amuseren?" En dat in zo'n vreselijke omgeving...
Een naar detail zat er nog bij, zegt de gids, maar dat houden wij zo. Het kostte ook haar het leven en is te verdrietig om dit te beschrijven.
 
Nu leeft ze weer in een nieuwe incarnatie. Weer op de aarde, met een zeer grote pijn in haar ziel. Onwetend voor de buitenwacht, alleen insiders die het mogen zien.
 
Hoe is het mogelijk dat de ene mens dat een ander kan aandoen? Meisje in het witte hemdjurkje, wat zul je het nu moeilijk hebben, vol onbewuste herinneringen die dagelijks voorbij flitsen. In gedachten nog steeds in die ratelende trein.
 
Hadden wij je maar kunnen helpen…
  



verwante pagina:  05.05.2016
   
   
Quick
links 
 

Naar de vorige pagina..

 

Naar de hoofdindex..

 

Naar de zoekpagina..

 

Schrijf of lees in het gastenboek..

 

Zet www.skyletters.net bij uw favorieten..

 

Naar de startpagina..

 

Achtergrondmuziek inschakelen..

 

Achtergrondmuziek uitschakelen..

 
   

 

 

 

Naar de bovenzijde van de pagina..

top
apocalypse eindtijd gevechten geweld oorlog oorlogsgeweld strijd terreur terrorisme vechten vernietiging wraak  
 
 

Copyright © 2002-2024

www.skyletters.net
all rights reserved