|
Opgetekend: 1 mei 2021
Ik ben Jood en wil, nu ik niet meer leef, mijn verhaal vertellen.
Lange rijen, vol met angstige mensen, samen
wachtend op de treinen. Verwarde gedachten... Wat gaan ze
met ons doen? Wij mogen toch ook leven? Weggesleurd zijn
wij, uit onze bezigheden. Onder druk naar het station gebracht.
Geen tijd om gedag te zeggen... Ik vind het een
voorrecht om Joods te mogen zijn. Mijn ouders en hun ouders
droegen dat met eerbied. Het Arische Joodse geloof was onze
roots. En nu ineens zijn wij de vijand, de under-dog. Ze
beschouwden ons als ondergeschoven vuil. Nu, op weg naar de
treinen, voelden wij dat zo erg. Wat gaat er met
ons gebeuren? Gaan wij dit wel overleven? Ik ben een
Joodse man, trots op mijn afkomst. Maar nu voelde ik mij zo
ontzettend bang. Ik wilde leven ! Allen zijn wij op weg met
een joodse ster op onze kleding. Een macht die zo
sterk is wilde ons vernietigen. Heel spaarzaam hoorde ik de
verhalen over de vernietigingskampen. Weinig mensen die dat
konden overleven. En nu zat ik in de wagon en wist dat ik mijn
dood tegemoet ging. En het gebeurde. Waarom God...,
waarom...? Wij zijn toch ook volwaardige mensen... |
 |
|
|