|
|
Opgetekend: 2 april 2020
 |
Maanden vol angst, weken vol onrust...
Een lange tijd totdat
de zomer er is.
Men is tercht bang.
Vele mensen
worden ziek.
Heb je het in lichte mate, dan is het nog te
dragen. Maar het zou je familie of ouders maar overkomen.
Weggestopt in isolement.
Zo had je hun einde toch niet kunnen
voorzien?
Het leven lonkte voor de aardse mens.
Men wilde nog zoveel. Veel mensen is dat niet meer gegeven. En
zeker als het zover komt, humaan te sterven.
Een
mens houdt vast aan dat wat men kent. Denken aan later, daar was
men niet mee bezig. Dat stond nog niet in de agenda. En zeker
niet omkomen door een virus...
Zo’n angstscenario
was ondenkbaar.
En toch liggen er veel mensen op de IC.
Alle hulp wordt hen geboden. Ode aan allen die zich hiervoor
opofferen.
Velen zijn slachtoffer, daarvoor hield het leven
op. Op weg naar huis. En de omstanders blijven in angst achter,
in een wereld waarin dit echt niet de eerste ramp is.
Wees allen voorbereid.
Wees gesterkt, en als u een geloof
hebt: wees trouwhartig... |
|
|
