|
De dubbele spiegel.
De mens die zich spiegelt,
onwetend dat de spiegel 2 kanten heeft,
zichzelf opdoffend, egostrelend.
Achter de spiegel de loze ruimte
die weerspiegelt aan de achterkant.
Door de spiegel te plaatsen komt de waarheid terug.
Een ieder die zuiver van hart is,
durft zijn eigen spiegelbeeld te observeren.
De waarheid, die weerkaatst in de spiegel.
Al wordt hij verzacht met warm kaarslicht.
Een ieder met onzuivere gedachten,
staat naakt voor de spiegel.
En de spiegel geeft antwoord,
en vertelt u dat alleen zuivere mensen,
met een gerust hart er in kunnen kijken,
en zich rustig te slapen kunnen leggen.
De boosheid, de onaardigheid, de onwaarheid,
vertoont zich en vervormt de mens.
Het gezicht wordt een tronie.
Weg is de glans van het aangezicht.
Nee, dan de mensen die met een blij gezicht,
in de spiegel van het leven zich durven vertonen.
Zij stralen en geven het leven glans.
En de spiegel zucht, en straalt terug.. |
