|
|
Opgetekend: 24 oktober
2002...
Het Levensrad.
Oude tandraderen grijpen ineen, als een ketting aaneengesmeed.
De oude molen kreunt, het tandrad glijdt moeizaam door.
Af en toe een ontbrekende schakel.
Met een schok komt het tot stilstand.
Het water staat onherroepelijk stil, totdat het rad weer draait.
Een scheutje extra olie, mensenhanden krijgen het weer aan de praat.
Al stotterend gaat het verder, het water stuwend.
Dan bereikt het de molensteen.
Al knarsend gaat hij steeds langzamer.
Het blok, de steen als een strategisch punt.
Zal hij er feilloos overheen kunnen rollen?
Her rad is in beweging.
Knarsend met grote vaart, rolt het over het molenblok heen en de hindernis is genomen.
Dan schuift het vloeiend verder.
De molenaar wist zijn voorhoofd af.
Het is geen obstakel geworden, het rad is vloeiend doorgegaan.
Het rad, ook wel eens het levensrad genoemd, heeft heel lang staan
talmen
of er een vloeiend circuit kon worden genomen.
De doortocht is gewaarborgd.
De mens, te vergelijken met het rad, heeft na vele eeuwen met lange omzwervingen,
de vaart er in gekregen.
En over moeilijke blokkades heen, de totale schakel geheeld.. |
 |
|
|
