|
|
Opgetekend: 8 augustus 2005..
De handen omhoog geheven, ontzetting op het gezicht. De tere
vrouwelijke lijn aftekenend tegen de horizon, de ketenen aan de
voeten..
Geen vooruitzichten, geen levensdoel. Een voorwerp wat
verhandeld wordt.
Alle respect er uit geslagen, alleen nog die eindeloze
onderdrukking. Tentoongesteld op markten, verkocht aan de
hoogste bieder. Als slavin ingezet, zonder vooruitzichten. Een
gewillig speeltuig voor de hoge heren..
En de slavendrijver lacht. Een mooie negerin gekocht op de
markt. De prijs was niet te hoog, een mooie investering.
De slavenverblijven zijn vol. In een kleine ruimte moeten velen
slapen, de baby's ingepakt er tussenin. Allen klaar voor de
zware arbeid.
Het ene mens in dienst van de ander. Velen getekend door
verdriet, de afdrukken van geweld op de polsen. Een band voor
een slaaf.
Het harde werken op de velden, het ontbreken van een eigen
identiteit. Een donkere huidskleur, gesierd door verdriet, een
uitzichtloos leven..
De polsen geketend, pijn in de ogen. Een zwangere buik, een kind
zonder vader, een lustobject voor de werkgevers. De pijn en
onmacht is voelbaar.
De slaventijd, geheel getransformeerd.
Velen hebben hun zelfstandigheid herwonnen. De rust is
wedergekeerd, de trots herwonnen. Nu nog integreren in het
huidige bestaan..
Dat deze vrouwen in alle tijden en gelederen de kracht mogen
hervinden om waardig in het leven te staan en het volle respect
verdienen van hun medemens.
|
|
|
