Sneeuwwitte vlokken
dwarrelen naar beneden op de maagdelijke witte sneeuw. Een
serene stilte.
Kon het altijd maar zo'n kerstfeest zijn.
|
|
| |
Maar de storm is nog
niet uitgeraasd,
de bomen nog niet ontworteld..
|
Zachte klanken over de
aarde. De engelen scharen zich aaneen, de trompetten schallen.
Weer een verjaardag van het kerstkindje.
|
|
| |
Maar de atmosfeer
blijft dreigend,
de rampen zijn nog niet gekeerd..
|
Het beeld van Maria en
Jozef in de stal. Daar tussenin het kindje Jezus, geflankeerd
door de ezel en de os. Kon het altijd maar zo vredig zijn.
|
|
| |
Maar de wereld is nog
in opspraak,
de mensheid zéér verward..
|
Kon die maagdelijke
sneeuw maar blijven liggen en de mensheid vrede in elkaar
vinden. Dan hoefde het geen kerstfeest te worden om eindelijk
harmonie te voelen.
|
|
| |
Maar de mensen kunnen
elkaar nog niet verstaan,
van verbroedering is nog geen sprake..
|
Weer een kerst, weer
een jaar op een onrustige aarde. Maar laten we deze dagen
gebruiken om een serene kerstsfeer te voelen.
En laten we werken aan de vrede..
|
|
| |
Allen een fijne kerst !
|
|
