Ik, als zijn gids, zag hem lijden.
Wat heb je aan roem als de geestkracht ontbreekt om door te gaan.
Het leven was niet slecht voor hem, zorgde ervoor dat het een mooie invulling gaf.
De rollen die hij speelde bracht menigeen in tranen. Maar kruipen in de huid van een ander is wegkruipen voor het eigen gevoel. Dan sloeg de eenzaamheid weer bij hem toe en kwam de radeloosheid weer terug.
 
Het was niet fraai te kiezen om resoluut de aarde te verlaten. Maar de middelen ertoe lokten hem en hij besloot een poging te wagen om uit het leven te stappen.
 
Zoals vele indringende rollen die hij speelde, zo vol gevoel, heeft hij zijn eigen laatste rol uitgespeeld. Vol overgave.
 
De hemel staat voor hem open en ontvangt hem met open armen. De shock, het trauma van het loskomen van de aarde, zullen wij in liefde bij hem behandelen. Zonder schuldgevoel.
 
In liefde opgetekend,
zijn gids

Copyright © 2002-2024

www.skyletters.net
all rights reserved