|
Opgetekend:
24 april 2007..
|
Ben je daar, mijn lieve man..?
Ik heb zo lang op je gewacht,
de maanden leken jaren..
Ik zag jouw zware strijd. Lichamelijk was je uitgeput, maar ik
mocht je maar niet halen. |
|
Jouw louteringsproces was nog niet voorbij, de pijnen nog niet
over. Er waren nog zaken die jou gebonden hielden op aarde.
Zeg je kinderen nu maar vaarwel, ze zijn oud en wijs genoeg en
weten wel hoe te leven. Wij zullen het pad gaan voorbereiden en
ze later weer terug zien als hun tijd ook is gekomen.
Kom maar mijn lieve man, ik heb mijn armen gespreid. Als je
eenmaal hier bent laat ik je nooit meer gaan.. |
|
|