|
|
Opgetekend:
14 december 2008..
Toen ik op zaterdagavond thuis
kwam knipperde mijn lamp net nadat ik hem had ingeschakeld. Lamp kapot
dacht ik, of hij zit los. Na het eten, toen ik gezellig op de bank zat
begonnen de kaarsen te sputteren. De vlammen werden steeds hoger en het
werd steeds warmer in de kamer. Op dat moment begreep ik het niet zo
goed totdat de onderstaande skyletter kwam, van mijn moeder op haar
aardse verjaardag:
 |
Was het je opgevallen, die zachte trilling van
het licht tot dat de lampen gingen knipperen ?
Wij wilden zo graag waarschuwen dat jullie tempo zo hoog ligt.
En de rust ver is te zoeken..
Vergelijk het alsof ik in een bus zit. Ik keek naar je door de
open ramen maar had nog niet de kracht om je aan te raken. Ik
ben nog niet zo lang hier.
Mij aan jou openbaren vergt nog teveel energie.
Maar ik ben er wel mijn kind.
Op de dag dat jullie mijn aardse verjaardag noemen kijk ik uit naar jullie bloemen.
Ik weet immers dat je mij niet bent vergeten,
samen met allen die je liefhebben.
Ook je vader, wij houden zoveel van je.
Leef nog maar je aardse leven. Ooit komt de hereniging.
Een hechte band immers wordt nooit verbroken.
Maar doe het rustig aan.
Haal de mooie dingen uit het leven.
Koester het Licht.
Het is voor jou geschapen! |
|
|
