|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Opgetekend:
1 januari 2011 Het is Nieuwjaar. Je voelt je moe. Het afgelopen jaar was zo druk. Veel werk, nieuwe boeken uitgegeven, maar vooral veel mensen verder geholpen. Het voelde als een hele grote sneeuwbal waar ieder een stukje sneeuw bij legde. Geen probleem hoor, een ieder moet verder. Maar nu is de bal vol en gaat hij de helling af. Op dit soort momenten, bij overpeinzingen, mis ik mijn overleden ouders. Ik vroeg ook: "mam, heb je nog iets te melden?" Hierna staat het antwoord. Ik kan weer verder het komende jaar.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
