|
Opgetekend: 21 juli 2012
|
Een kaarsje brandt.
Een heel klein teken in de duisternis.
Een nagedachtenis aan haar die zo lang op de aarde vertoefde.
Haar weg was bezaaid met liefde. Zij staat symbool voor een
prachtig boeket rozen, geurend in elke kleur.
Opgenomen in het huis van de Vader.
Haar lichaam in de koude grond en gesierd met gekleurde bloemen.
Een afstand in de tijd, maar zeker niet in het gevoel.
De scheidingslijn wordt steeds verbroken en in liefde kijkt ze
op de aarde neer.
De jaren verstrijken, maar de gedachten gaan nooit weg. |
|
|